pod białą pierzyną

Irina Kotova 

Irina Kotova

jest jak w igloo 

dziewczyno 

nie próbuj giglać 

palce zamarzły na kość 

i malamutom nie będzie dość 

bez mięska klęska 

rzecz niemęska 

zaśpię w tej zaspie 

pradziadek przy saniach 

się słania 

na moście oblodzonym 

tańczą panny i żony 

nie będzie sanny 

osłabła pani jeziora 

chora od truchła ogłuchła 

walec nie wyrównał 

w szereg 

policz do czterech 

nie dwóch 

czuj duch 

sra dziadek przy paniach 

najlepsze miejsce do umierania 

cud 

że wszystko pokrywa 

lód 

czas upływa 

roztopy 

odtaje serce europy 

byk znikł